شعر از من ... خواندن از تو / دکلمه از من ... شنیدن از تو

من که دورم زین خراسان ای عزیز فاطمه

کن اجابت این دعایم ای رضا این مرتبه

***

بار دیگر آمدم تا تو کنی حاجت روا

ناخوشی دارم که هر موقع کنی دردم دوا

***

می کنم ذاری که بینم گنبدت تنگ دلم

ای علی خواهم که باشم در حرم این دفعه ام

***

از رواق شیخ بهایی که می بینم ضریح

ای رضا جانم بگویم عاشقم این را صریح

***

گوی سلطان خراسان هست سلطان جهان

این حرم ماند ستاره در خراسان همچنان

***

گر که دردی مشکلی دارم گرفتارم رضا

حاجتم ده چون که آیم در حرم پس ده شفا

***

یار من در روز رستاخیز باشد مرتضی

یا رهایی از عذاب قبر این نور الهدی

***

در حریمش دل شود آرام و جان گیرد صفا

می برد دل را به سوی خلد آن شاه وفا

***

هر که شد مهمان آن درگاه ویابد مرحما

می نویسد نام او را در صف اهل الرضا

***

می شود شب چون دعا خوانم به سویش با نوا

اشک من گردد گواهی بر ولای مرتضی

***

در خراسان می درخشی در دل ما مقتدا

نور چشم فاطمه فرزند پاک مصطفی

***

صبحگاهان چون نسیم عشق نامش بر لبم

می کند آرام من را می برد از هر غمم

***

در حریمش اشک من گردد دعای بی صدا

تا شود دل پاک و روشن از گناهان از خطا

***

در دل شب می زنم دل را به سوی مشهدا

می شوم مهمان لطفش جان کنم وقف رضا

***

در طواف عشق او جانم شود غرق صفا

تا رسد از لطف او یاری برای عارفا